Yusif

Ik ben Yusif, ik kom uit Azerbeidzjan, uit Ganca, de tweede grote stad van Azerbeidzjan. Ik ben een jaar geleden naar Transvaal gekomen. Ik doe renovaties, opknapwerk binnenshuis. Soms heb ik werk, soms niet. Ik heb nooit voor de gemeente gewerkt, altijd privé, voor mensen die me inhuren om bij hen te komen schilderen. Om die reden ben ik naar Nederland gekomen, om hier te werken. In Azerbeidzjan is geen werk te krijgen. Sinds ons land van de voormalige Sovjet-Unie afgesplitst is, onafhankelijk is geworden, een eigen republiek, is het heel moeilijk om te kunnen werken. Ik heb een gezin en ik wil mijn twee kinderen naar school kunnen sturen en op laten groeien. Daarom ben ik hier naar toe gekomen. Nederland heeft een heel goed systeem, is een democratie, je kan hier geld verdienen, zonder corruptie. Daarom heb ik soms ook wel gedacht hier helemaal naartoe te komen. Om hier te blijven wonen, maar mijn kinderen leven in Azerbeidzjan, mijn familie, die willen hier niet naar toe komen. Daarom moet ik nu terug gaan. En ook om mijn visum weer te verlengen. Sinds drie jaar reis ik nu op een neer. Ik heb een verblijfsvergunning maar ik mag hier eigenlijk niet werken. Ik wil wel werken en dat doe ik dan via bepaalde bedrijven, uitzendbureaus, die werk aanbieden. De belasting van het werk betaalt het uitzendbureau. Ik heb al eerder 15 jaar in Rusland gewerkt. Daar gewerkt en het geld naar huis gestuurd. Ik zie mijn kinderen elk jaar 10 tot 15 dagen. Ik heb ze niet zien opgroeien.

In Transvaal ben ik komen wonen omdat hier familie van me woont. Eerst in Rotterdam daarna in Transvaal. Ik heb hier familie, daar woon ik als gast. Ik heb in Transvaal al in drie verschillende huizen gewoond, altijd bij familie. Wij wonen hier nu samen met 4 familieleden, allemaal mannen. Twee zijn directe familie. Die gaan over een paar maanden ook weer terug naar Azerbeidzjan. Ik weet, als ik terug kom, dat deze woning is afgebroken. Dan ga ik weer logeren bij familie. Als ik voor hun wat klusjes doe dan kan ik gratis wonen en weer in Nederland blijven. Of ik betaal de huur. Als mijn familie uit Transvaal weg moet, krijgen zij een nieuw huis van de gemeente aangeboden. Zij gaan dus weer ergens anders wonen. Als ik terug kom kan ik daar dan wonen. Dat is voor mij goed, ook als het niet in Transvaal is. Omdat ik altijd te gast ben bij familie heb ik nooit de kans om te zeggen: dit is mijn plek. Ik ben altijd gast, ik kan niet veel voor me zelf willen. En als de huizen hier afgebroken worden, dan is dat zo. Dan ga ik weer verder, omdat ik toch alleen maar gast ben.

Alle gebouwen lijken hier in Transvaal op elkaar. Waarom ze afgebroken worden begrijp ik niet, er is niets mis mee. Bij ons thuis zouden ze dit nooit doen. De nieuwe gebouwen, die ze bouwen zijn wel goed, dan heb ik het voornamelijk over de constructie. Waarom de huizen afgebroken worden weet ik echt niet, het zijn nog goede huizen. Als je de binnen kant op zou knappen is het weer een mooi huis. Dat zou ook veel goed koper zijn. Ik denk dat de gemeente meer geld wil verdienen, misschien gaan zij hogere gebouwen neerzetten. Maar de huidige gebouwen zijn nog goed, ik begrijp niet waarom ze afgebroken worden.

Vrije vertaling uit het turks door Ahmet Polat