Yusif
Ik ben Yusif, ik kom uit Azerbeidzjan, uit Ganca, de tweede grote
stad van Azerbeidzjan. Ik ben een jaar geleden naar Transvaal gekomen.
Ik doe renovaties, opknapwerk binnenshuis. Soms heb ik werk, soms
niet. Ik heb nooit voor de gemeente gewerkt, altijd privé,
voor mensen die me inhuren om bij hen te komen schilderen. Om die
reden ben ik naar Nederland gekomen, om hier te werken. In Azerbeidzjan
is geen werk te krijgen. Sinds ons land van de voormalige Sovjet-Unie
afgesplitst is, onafhankelijk is geworden, een eigen republiek,
is het heel moeilijk om te kunnen werken. Ik heb een gezin en ik
wil mijn twee kinderen naar school kunnen sturen en op laten groeien.
Daarom ben ik hier naar toe gekomen. Nederland heeft een heel goed
systeem, is een democratie, je kan hier geld verdienen, zonder
corruptie. Daarom heb ik soms ook wel gedacht hier helemaal naartoe
te komen. Om hier te blijven wonen, maar mijn kinderen leven in
Azerbeidzjan, mijn familie, die willen hier niet naar toe komen.
Daarom moet ik nu terug gaan. En ook om mijn visum weer te verlengen.
Sinds drie jaar reis ik nu op een neer. Ik heb een verblijfsvergunning
maar ik mag hier eigenlijk niet werken. Ik wil wel werken en dat
doe ik dan via bepaalde bedrijven, uitzendbureaus, die werk aanbieden.
De belasting van het werk betaalt het uitzendbureau. Ik heb al
eerder 15 jaar in Rusland gewerkt. Daar gewerkt en het geld naar
huis gestuurd. Ik zie mijn kinderen elk jaar 10 tot 15 dagen. Ik
heb ze niet zien opgroeien.
In Transvaal ben ik komen wonen omdat hier familie van me woont.
Eerst in Rotterdam daarna in Transvaal. Ik heb hier familie, daar
woon ik als gast. Ik heb in Transvaal al in drie verschillende
huizen gewoond, altijd bij familie. Wij wonen hier nu samen met
4 familieleden, allemaal mannen. Twee zijn directe familie. Die
gaan over een paar maanden ook weer terug naar Azerbeidzjan. Ik
weet, als ik terug kom, dat deze woning is afgebroken. Dan ga ik
weer logeren bij familie. Als ik voor hun wat klusjes doe dan kan
ik gratis wonen en weer in Nederland blijven. Of ik betaal de huur.
Als mijn familie uit Transvaal weg moet, krijgen zij een nieuw
huis van de gemeente aangeboden. Zij gaan dus weer ergens anders
wonen. Als ik terug kom kan ik daar dan wonen. Dat is voor mij
goed, ook als het niet in Transvaal is. Omdat ik altijd te gast
ben bij familie heb ik nooit de kans om te zeggen: dit is mijn
plek. Ik ben altijd gast, ik kan niet veel voor me zelf willen.
En als de huizen hier afgebroken worden, dan is dat zo. Dan ga
ik weer verder, omdat ik toch alleen maar gast ben.
Alle gebouwen lijken hier in Transvaal op elkaar. Waarom ze afgebroken
worden begrijp ik niet, er is niets mis mee. Bij ons thuis zouden
ze dit nooit doen. De nieuwe gebouwen, die ze bouwen zijn wel goed,
dan heb ik het voornamelijk over de constructie. Waarom de huizen
afgebroken worden weet ik echt niet, het zijn nog goede huizen.
Als je de binnen kant op zou knappen is het weer een mooi huis.
Dat zou ook veel goed koper zijn. Ik denk dat de gemeente meer
geld wil verdienen, misschien gaan zij hogere gebouwen neerzetten.
Maar de huidige gebouwen zijn nog goed, ik begrijp niet waarom
ze afgebroken worden.
Vrije vertaling uit het turks door Ahmet Polat
|